Skazani na Shwashank

Ocena: 5/5



Film ten na wielu portalach internetowych zdobył pierwsze miejsce przez co wielu internautów zaczęło mówić o nim jako o "najlepszym filmie na świecie". Wyreżyserował go Frank Darabont na podstawie jednego z opowiadań Stephena Kinga. Główne role w filmie wzięli Tim Robbins jako Andy Dufresne i Morgan Freeman jako Ellis Boyd "Red" Redding. Film mimo że otrzymał siedem nominacji do Oscara nie zdobył ani jednej statuetki. Zdobył jednak Brązową Żabę dla Roger Deakinsa, który był również nominowany do Złotej Żaby. Ponadto film był jeszcze nominowany do Złotych Globów. Mimo, że ekranizacja nie zdobyła zbyt wielu nagród zyskała 4 pierwsze miejsce na różnych portalach internetowych w różnych kategoriach. Fabuła filmu opowiada o pobycie i życiu w więzieniu dwóch niewinnych ludzi, którzy powoli się przyzwyczajają do więzienia i się od niego uzależniają.

Andy Dufresne zostaje niesłusznie oskarżony przez sąd po morderstwie swojej żony i jej kochanka. Sąd skazuje go na karę podwójnego dożywocia w więzieniu Shawshank. Podczas przyjazdu do więzienia tamtejsi więźniowie obstawiają zakłady w postaci papierosów o to, który pierwszy z nowo przybyłych więźniów się złamie. Gdy "nowicjusze" wysiadają z więźniarki Ellisowi w oko wpada mężczyzna, który właściwie w ogóle nie wygląda na zbrodniarza i wygląda na typowego "lalusia". Ellis obstawia, że to on się jako pierwszy złamie. Chwile później pokazana jest scena jak "pierwszaki" poznają tutejszego naczelnika więzienia, który krótko omawia zasady jakie panują w więzieniu. Naczelnikowi towarzyszy kapitan straży Byron Hadley, który chwilę później poniża jednego z nowych więźniów za głupie pytanie. Więźniowie zostają opłukani wodą i poobrzucani proszkiem na wszy a następnie powyprowadzani do swoich cel. W pierwszą noc więźniowie znęcają się nad grubym nowo przybyłym więźniem, który w końcu zaczyna płakać i krzyczeć, że jest niewinny. Strażnicy, którzy usłyszeli ekscesy więźniów wchodzą do sali i podchodzą do zapłakanego więźnia. Chwilę później zostaje on śmiertelnie pobity przez sadystycznego kapitana straży. Kilka scen później Andy postanowił zaprzyjaźnić się z Ellisem Reddigiem, a chwilę później dopadli go tutejsi niewyżyci seksualnie więźniowie, którzy na szczęście jedynie pobili Andy'ego. Po zakolegowaniu się z "Redem", Andy wraz z nim i jego świtą zostali wybrani na odremontowanie dachu. Podczas remontów Andy usłyszał o kłopotach finansowych kapitana straży i postanowił mu pomóc z tym, aby zyskać jego szacunek. Choćz początku Byron chciał go zrzucić z dachu pokusił się na jego propozycję. Od tamtej pory Andy robił na służbie więziennej i więźniach coraz większe wrażenie. Wkrótce później został on przeniesiony do biblioteki, gdzie po jakimś czasie zaczął prowadzić książkę rachunkową.

Jest to piękny film pokazujący jak okrutne jest życie w więzieniu  i co robi pobyt w nim przez kilkadziesiąt lat. Więźniowie z początku nienawidzą tego miejsca, ale w końcu się do niego przyzwyczajają, a następnie uzależniają się od niego. Wiele więźniów, którzy są w więzieniu już po 20-30 lat nawet nie chcą wychodzić na wolność, obawiają się, że nie będą sobie w stanie na niej poradzić. I tak też było z jednym z więźniów - Brooksem. Film jest bardzo piękny, ale miejscami smutny. Odwołuje się on do słynnego powiedzenia "złego diabli nie biorą". Polecam go dla każdego.