Obecność

Ocena: 4,7/5



Film ten jak na razie zrobił na mnie największe wrażenie. Jest to horror, w którym krew się nie leje hektolitrami i nie ma w nim seryjnego zabójcy typu Jason Voorhees czy Freddy Kruegger. Dodatkową informacją, która może napędzić strach w oczach widza jest to, że film oparty jest na faktach. Jego reżyserem jest James Wan, a premiera odbyła się 18 lipca 2013 roku, a prawdopodobnie zostanie również wydana kontynuacja "Obecności". Główne role w filmie przejęli: Vera Farmiga - Lorraine Warren, Patrick Wilson - Ed Warren, Lili Taylor - Carolyn Perron oraz Ron Livingston jako Roger Perron. Film opowiada o najdemoniczniejszej historii jaka przytrafiła się słynnym tropicielom duchów- Lorraine i Edowi Warrenom.

Rodzina Perronów wprowadza się do nowo kupionego domu na wsi nad niewielkim jeziorem. Na samym początku filmu podczas wprowadzania się i meblowania domu, Roger zauważa dziwne zachowanie psa, który nie chce wejść do domu. Jego właściciel postanawia przywiązać do go na łańcuchu przed domem i tam też spędził swoją ostatnią noc. Jeszcze tego samego dnia Roger odnajduje zabarykadowane wejście do piwnicy, gdzie znajdują się różne graty należące do poprzednich właścicieli. Następnego ranka jedna z córek Rogera i Carolyn znajduje swojego martwego psa obok domu. Dodatkowo jej rodzice zauważają, że wszystkie zegary w domu zatrzymały się na godzinie 3:07. Od tamtej nocy w domu działy się coraz dziwniejsze rzeczy: śmierdziało padliną, jedna z córek zaczęła lunatykować i uderzać głową o starą szafę, a jeszcze inna skarżyła się rodzicom o to, że jej siostra ciągnęła ją za nogę w nocy. Pewnego dnia, gdy Roger wyjechał na zlecenie i zostawił dziewczyny same w domu, Carolyn była świadkiem nagłego i niewytłumaczalnego spadku i zniszczenia wszystkich portretów, przedstawiających każdą osobę z ich rodziny. Kiedy to zauważyła przeraziła się tak bardzo, że postanowiła skontaktować się ze specjalistami od tego typu rzeczy: Edem i Lorraine Warrenami. Po chwilowych negocjacjach zgadzają się oni im pomóc. Kiedy Ed wraz z żoną przybyli do ich domu, już na pierwszy rzut oka Lorraine wiedziała, że coś jest nie tak. Roger powiedział również Edowi o zapachu stęchlizny niosącym się po całym domu i o trzykrotnym pukaniu w ścianę każdej nocy. Ed po chwili rozmawiania i badania domu bez namysłu stwierdził, że jest on nawiedzony, ale nie przez jednego ducha tylko przez całe ich rodziny. Później okazuje się, że przed Perronami dom zamieszkiwały rodziny, które ginęły w domy w różne sposoby, najczęściej popełniając samobójstwa poprzez powieszenie się. Lecz to nie koniec. Lorraine z przykrością tłumaczy potem rodzinie, że ten dom zamieszkuje również potężny demon, który przylgnął już do nich. Jeszcze kilka scen później okazuje się, że ów demon jest odpowiedzialny za niemal każdą śmierć w tym domu. Ed i Lorraine postanawiają sobie, że za wszelką cenę pomogą zakłopotanej rodzinie w walce z mocami nadprzyrodzonymi.

Horror ten zrobił na mnie naprawdę ogromne wrażenie. Idąc na niego pierwszy raz do kina oglądałem go z wielkim zaciekawieniem. Osobiście preferuję horrory, w których seryjny morderca ćwiartuje swoje ofiary maczetą, ale ten film był naprawdę dobry. Polecam go każdej osobie, która lubi się bać.