Niezniszczalni

Ocena: 4,4/5



Jest to pierwszy w historii film, w którym w role główne wcieliło się większość słynnych twardzielów filmowych. Są to przede wszystkim reżyser całego zamieszania Sylvester Stallone (w filmie Barney Ross, były żołnierz SAS), Jason Statham (Lee Christmas, mistrz ostrzy), Jet Li (mistrz sztuk walki Yin Yang), Dolph Lundgren (Gunnar Jensen, strzelec), Terry Crews (Hale Caesar, specjalista od broni palnej) i Randy Couture (Toll Road, ekspert od materiałów wybuchowych). Chwilowo występują również Steve Austin, Bruce Willis i Arnold Schwarzenegger. Premiera filmu odbyła się 20 sierpnia 2010 roku. Film doczekał się również dwóch kolejnych kontynuacji, w których występuje jeszcze więcej mistrzów i jest jeszcze więcej strzelaniny.

Niezniszczalnych (elitarną grupę najemników pod przewodnictwem Barneya Rossa) poznajemy w trakcie ich misji, w której mają za zadanie uratować zakładników z rąk piratów w Zatoce Adeńskiej. Podczas misji, Gunnar przez nadużywanie narkotyków zabija jednego pirata, a następnie chce go powiesić, tłumacząc drużynie, że piratów należy wieszać. Niestety jego prymitywne zachowanie doprowadza do tego, że Ross wydala go z grupy. Po powrocie do Nowego Orleanu poznajemy po części prywatne życie najemników. Następnie Christmas wraca do swojej żony, która jak się okazuje ma kochanka. Lee nie chcąc robić mu krzywdy wraca do kryjówki, aby zdać relację Rossowi. Potem gdy Christmas wraca jeszcze raz do żony zauważa limo pod jej okiem, zakłada, że był to jej nowy kochanek, dlatego jedzie na boisko od koszykówki, gdzie gra jej chłopak z kolegami i tam Statham daje im drobną lekcję obchodzenia się z kobietami. Najemnicy następnie dostają się na Vilene (niewielką wyspę, na której czeka ich kolejne zlecenie). Po wstępnym rozpoznaniu terenu, przeprowadzeniu wywiadu z ich kontaktem - Sandrą, no i oczywiście pozabijaniem kilku żołnierzy, Ross i Christmas dowiadują się, że ich kolejny cel to ojciec Sandry - generał Garza. Jednak cała wyspą nie rządzi ów Garza  tylko były agent CIA James Munroe ze swoją prawą ręką Painem. Po powrocie Niezniszczalni postanawiają, że pomogą Sandrze oraz oswobodzą wyspę z rąk dyktatora.

W tym krótkim opisie filmu zapewne mogłem dużo rzeczy namieszać, ale zapewne kiedy go obejrzycie połapiecie się o co chodzi. Cały film jest genialny, chociaż osobiście bardziej do gustu przypadły mi kolejne dwie części. Jest w nim ciągła strzelanina, akcja, bijatyki, etc. Czego w sumie można by się innego spodziewać po takiej obsadzie. Film ten jest zdecydowanie przeznaczony dla miłośników kina akcji.

Patologia

Ocena: 3,3/5




Można powiedzieć, że "Patologia" to thriller medyczny, reżyserów wcześniej opisywanej "Adrenaliny", tj. Bryana Taylora i Marka Neveldine'a. Premiera filmu miała miejsce 17 kwietnia 2008 roku. Film jest dosyć drastyczny i dla ludzi o raczej mocnych nerwach. Występuje w nim wiele scen, które powinny być ocenzurowane, m.in. wycinanie poszczególnych części ciała człowieka. Główne role w "Patologii" to Alyssa Milano - Gwen, Milo Ventimiglia jako Ted Gray oraz Michael Weston w roli Jake'a. Film opowiada o studentach medycyny sądowej, którzy dokonują autopsji zwłok (właściwie je bezczeszcząc) i dochodzą dzięki temu do prawdziwej przyczyny zgonu.

Pierwsza scena w filmie pokazuje studentów bawiących się ludzkimi zwłokami, a następnie jest przejście klatki do domu głównego bohatera, który żegna się wraz z żoną. Jedzie on na 3 miesiące na studia do kostnicy, praktykując tam autopsje zwłok. Kiedy przyjechał oprowadza go po kostnicy jeden z jego przyszłych kolegów i pokazuje mu miejsca, w których później będzie przeprowadzał badania. Następnie idzie on wysłuchać wykładu  tutejszego profesora, który przedstawia mu później jego "rywalizację" - Jake'a. Następnie Ted idzie na pierwszą lekcję autopsji, gdzie już na samym początku imponuje innym studentom oraz samemu nadzorcy. Po kilku lekcjach inni uczniowie zapraszają go do baru na piwo. Tego samego wieczoru Ted siedzi wraz z nowo poznanymi znajomymi w barze i po chwili objaśnia teorie odnośnie zabijania a człowieka. Następnego wieczoru wybiera się Jake'em na kolejnej imprezę do burdelu. Po wypiciu sporej ilości alkoholu i po zażyciu narkotyków Tedowi urywa się film. Następnego dnia Ted na ostrym kacu przychodzi na kolejną praktykę, po czym zauważa, że człowiek, który został im oddany do badań jest szefem agencji towarzyskiej, do której wczoraj trafił. Bohater nie mogąc w to uwierzyć i skojarzyć faktów szybko rozpoznaje przyczynę zgonu, a obecny przy tym student Jake popiera go, Tego samego wieczoru Jake i Ted spotykają się. Jake prowadzi go do lochów, w którym on wraz z resztą studentów przeprowadzają dziwne "rytuały" na zwłokach. Jake wtajemnicza Teda w okropną grę.

Film dosyć ciekawy, chociaż wywołał we mnie mieszane uczucia. Występuje w nim seks, zdrada, narkomania, no i najważniejsze - bezczeszczenie zwłok, które do tej pory nie wiem co miało celu i co miało uświadomić widzowi. Film ogólnie podobał mi się ze względu na takie a nie inne sceny, ale wciąż zadaję sobie to samo pytanie: po co?

Transporter

Ocena: 4,2/5



Film ten stał się rozsławieniem jednego z największych twardzieli XXI w. Jasona Stathama. Wcielił się on tam w postać byłego komandosa Franka Martina, który teraz jest transporterem.Film dostał się do kin 2 października 2002 roku. Reżyserami filmu są Louis Leterrier oraz Corey Yuen. Film ten jest moim ulubionym filmem z dzieciństwa. Kiedy byłem dzieckiem, Frank Martin był moim wzorcem naśladowania a samochody, które posiada w tym filmie (m.in. Audi A8 w trzeciej części) chcę mieć do dzisiaj.

Frank Martin jest transporterem i dowozi on nielegalnie różne przesyłki z miejsca A do miejsca B. Pierwszą misją Franka jest dowiezienie w bezpieczne miejsce czwórki gangsterów, którzy obrabowali bank. Frank, który niezwykle przestrzega swoich zasad i perfekcyjnie oblicza osiągi i możliwości swojego samochodu tłumaczy gangsterom (gdy ci wsiedli już do samochodu), że nie może zacząć ucieczki przed policją gdyż auto nie wytrzyma obciążenia ze strony pasażerów i nie zdołają uciec (pierwotnie bandyta mówił Frankowi, że będzie ich trzech, a tymczasem wsiadło ich czterech). Gangster więc nie czekając zabija jednego z nich, wyrzuca z auta i rozpoczyna się długa scena pościgu za czarnym BMW. Frank ucieka, dostarcza kryminalistów w wyznaczone miejsce, po czym zmienia rejestrację auta i wraca do domu. Frank poza tym, że jest doskonałym kierowcą posiada również umiejętności sztuk walki, o czym widz będzie mógł się przekonać w późniejszych częściach filmu. Kolejne zlecenie transportera wydaje się standardowe. Biznesmen wynajmuje go opowiada krótko o towarze, który ma przewieźć, nie podaje żadnych nazwisk (nie mówi również co znajduje się w przesyłce, opisuje tylko ile ona waży, itp.). Frank wyrusza więc w podróż do wyznaczonego miejsca. W trakcie podróży, złapał gumę, przez co zatrzymał się i chcąc wymienić koło zauważył że jego przesyłka się rusza. Frank, z początku zwracając na to tylko częściową uwagę, wymienia oponę i odjeżdża. Lecz chwilę później znów się zatrzymuje, ponieważ ciekawość nie daje mu spokoju oraz chciał napoić ewentualną osobę, która znajduje się w torbie. Otwierając paczkę Frank zdaje sobie sprawę, że nagina swoje własne zasady, lecz gdy otwiera przesyłkę jego życie staje powoli do góry nogami. Od tamtej pory nie będzie przewoził sobie spokojnie towarów bez żadnych konsekwencji.

Jason Statham w tym filmie doskonale odegrał swoją rolę. Pokazał swoje umiejętności walki oraz kierowcy. Film był moim ulubionym filmem z dzieciństwa, dlatego daje mu wysoką ocenę, chociaż wiem że większość oglądaczy tego filmu dałaby mu dużo mniejszą.   

Matrix: Reaktywacja

Ocena: 4,9/5



Druga część słynnej trylogii nakręcona przez tych samych reżyserów i o tej samej obsadzie głównych roli. Premiera "Reaktywacji" odbyła się 7 maja 2003 roku. W filmie jest zdecydowanie więcej akcji i bijatyk oraz wiele dodatkowych informacji mających kluczowe znaczenie dla całej fabuły "Matrixa". Jeśli chodzi o nagrody to film otrzymał nominację do MTV Movie Awards w kategorii Najlepszy Pocałunek (Neo i Persefona) oraz Najlepsza Scena Walki (Neo kontra klony agenta Smitha). W filmie Wybraniec dowiaduje się, że musi się dostać do Jednostki Głównej w realnym świecie i tam musi ją zniszczyć, aby uratować ostatnią osadę ludzkości jaką jest Zion.

Morfeusz, Neo i Trinity spotykają się z innymi kapitanami. Na spotkaniu dowiadują się, że ostatni bastion ludzkości jest w poważnym niebezpieczeństwie. Armia maszyn rozpoczęła kopanie tunelu, który poprowadzi je prosto do miasta Zion. Podczas spotkania Neo wyczuł niebezpieczeństwo i udał się do wejścia budynku, w którym odbywa się spotkanie. Tam dostaje przesyłkę od Smitha (który nie funkcjonuje już jako Agent), . Neo nie wiedząc o co chodzi wyrusza do Wyroczni, aby zasięgnąć porady, a Morfeusz na zebraniu postanawia, że jeden ze statków zostanie, aby poczekać na kontakt z nią, a reszta zgodnie z rozkazem wróci do Zionu. Tymczasem Neo przybywa na miejsce ostatniego spotkania z Wyrocznią, lecz nie znajduje jej tam. Po odłączeniu Neo wraz z resztą załogi przybywają do miasta. Tam rozgaszczają się odpoczywają, nawiązują stare znajomości, a niektórzy wracają przywitać się ze swoimi bliskimi. Tego samego dnia Morfeusz wygłasza przemówienie dzięki, któremu ostatni ludzie zyskują choć trochę nadziei, a następnie się bawią. Nocą Neo, który nie może zmrużyć oczu udaję się na przechadzkę po mieście gdzie spotyka kanclerza. Ten oprowadza go po mieście i objaśnia mechanizm działania niektórych maszyn, dzięki którym Zion żyje. Następnego dnia Neo udaje się na spotkanie z Wyrocznią, lecz najpierw spotyka Serafina, który jej strzeże. Neo po walce z nim, udowodnił, że jest Wybrańcem i ten prowadzi go do Wyroczni. Spotyka się z nią i rozmawia o szczegółowych rzeczach. Wyrocznia tłumaczy mu kolejno zasadę działania matrixa. Następnie mówi mu, że musi odnaleźć źródło matrixa, ale do tego potrzebny jest mu klucznik. Po rozmowie i pożegnaniu się z programem znikąd pojawia się Smith, który tłumaczy mu o dziwnym połączeniu między nimi. Następnie przychodzą jego klony i rozpoczyna się bardzo widowiskowa walka. Kończy się wraz z ucieczką głównego bohatera i odejściem niewzruszonych Smithów. Neo odłącza się i przekazuje informacje swojej załodze. Następnie rozpoczyna się kolejna wyprawa Nabuchodonozora i poszukiwania klucznika oraz centrum matrixa.

Film dużo lepszy od swojego poprzednika. Dużo więcej akcji i dużo lepszy pokaz umiejętności głównych bohaterów. Ta część trylogii trzyma widza w napięciu do samego końca. Ponadto widz zaczyna coraz bardziej rozumieć zasadę działania matrixa, po co się dzieją poszczególne rzeczy, etc. (chociaż również film trzeba obejrzeć kilkakrotnie, aby  całkowicie zrozumieć o co w nim tak naprawdę chodzi). Film niemalże idealny, ale według mnie nie powinny się znaleźć w nim niektóre sceny, ponieważ nie mają zbyt dużego znaczenia w filmie i są zwyczajnie niepotrzebne.

13

Ocena: 3,1/5



Film reżyserii Gela Babulani. Premiera miała miejsce 13 marca 2010 roku. Jest to dramat sensacyjny opowiadający o młodym chłopaku, który zostaje zakwalifikowany do gry o pieniądze, w której jest jednym z zawodników. Gra można powiedzieć jest związana z rosyjską ruletką. Kilkunastu zawodników staje w okręgu z nabitą jedną kulą w rewolwerze, który trzymają na wysokości głowy przeciwnika obok. Na sygnał (zapalenie się żarówki z pająkiem) mają nacisnąć spust. Ten kto przegrał - umiera, a kto wygrał - przechodzi do następnej rundy. Główne role w filmie to Sam Riley, Ray Winstone, Curtis "50 cent" Jackson, Mickey Rourke i Jason Statham.

Młody elektryk jest świadkiem samobójczej śmierci swojego pracodawcy. W jego pokoju znajduje dziwny list z pieczęcią pająka, z którego wynika, że jest możliwość zarobienia bardzo dużej ilości pieniędzy. W międzyczasie Vincent zadzwonił po karetkę, razem z którą przyjechała policja, która przesłuchała młodego człowieka i go wypuściła. Vince wypełnia instrukcje zamieszczone na liście i jedzie do miejsca spotkania z nowymi pracodawcami. Tymczasem w ślad za nim wyrusza policja. Kiedy Vince dotarł do obrzeży miasta podjechał po niego wóz, z którego człowiek kazał mu się zidentyfikować. Vince wyciągnął kartonik z napisem "13", po czym tamta osoba przywołała go do siebie i zabrała go do tajemniczego miejsca. Kiedy dotarli Vince zbyt późno orientuje się że miejsce do, którego trafił to piekło. Rządzą w nim tylko dwie siły: przemoc i pieniądze. Vince chcąc dowiedzieć się czegoś więcej próbuje porozmawiać z szefem grupy, która go przywołała. Niestety ten każe mu milczeć. Kiedy dochodzi do pierwszej rundy eliminacji młody chłopak jest wstrząśnięty. Sędzia nakazuje rozdać każdemu z zawodników po jednej kuli, po czym naładować ją do rewolweru. Vince już z tym ma problem i musiał mu pomóc jeden z pomocników jego szefa. Następnie sędzia rozkazuje kręcić magazynkami rewolwerów, po czym kolejno wycelować w głowę przeciwnika obok odbezpieczyć broń i strzelić. Vince miał problem z wystrzeleniem, nie miał odwagi nacisnąć spustu, lecz groźba zachęciła go do tego. Vince dostał napadu traumy na widok kilku trupów leżących po pierwszej rundzie. Wiedział, że tylko szczęście zadecyduje o jego życiu. Przed nim zostały jeszcze 4 rundy.

Film dosyć ciekawy, aczkolwiek sądziłem, że będzie w nim więcej strzelaniny lub, że chociaż będą jakieś walki wręcz. Niestety od tym względem bardzo zawiodłem się na tym filmie. Strzały padały tylko podczas rund i na sam koniec filmu (który jest nota bene bardzo zaskakujący). Generalnie film dobry, ale liczyłem na dużo więcej.

Siedem

Ocena: 2,8/5



Film w reżyserii Davida Finchera opowiada o zabójcy, który mordował swoje ofiary na tle siedmiu grzechów głównych. Premiera filmu odbyła się 22 września 1995 roku.
W rolach głównych zagrali Brad Pitt jako detektyw David Mills i Morgan Freeman jako detektyw William Somerset.

Pierwsza główna scena w filmie pokazuje dwóch detektywów Davida Millsa i Williama Somerseta, którzy zostali wezwani na miejsce zbrodni, aby je zbadać i zabezpieczyć. Kiedy dotarli zauważyli wielkiego (dosłownie) człowieka związanego na krześle z głową w spaghetti. Detektywi przeczesują całe miejsce zbrodni i dochodzą do wniosku, że sprawca karmił ofiarę tak długo dopóki temu nie pękł żołądek przez co zmarł. Następnie detektyw Mills dostaje kolejną sprawę i przyjeżdża do budynku, w którym na środku pokoju napisane jest "chciwość". Okazuje się później, że zbrodniarz wykrwawił na śmierć w biurze swoją ofiarę. Mills i Somerset prowadzili oddzielnie śledztwo (Somerset zajął się morderstwem otyłego człowieka). Jednak chwilę później jak się okazuję muszą połączyć swoje śledztwa gdyż oboje tych ludzi zginęli z rąk tego samego zabójcy. Somerset w domu "grubasa" znalazł za lodówką napis "obżarstwo". Kilka scen potem żona Davida zaprasza na kolację Williama, a on przyjmuje tą propozycję. Na kolacji
William opowiada o swoim życiu prywatnym, a następnie razem z Millsem idą omawiać i szukać informacji ze zdjęć miejsc zbrodni. Znajdują oni żonę jednego z ofiar i jadą ją przesłuchać. Żona przeglądając z żalem i smutkiem zdjęcia zauważa obraz obrócony do góry nogami. Jadą na miejsce i zdejmują obraz. Znajdują tam ukryty napis "Help Me". Zdejmują odciski palców osoby, która była odpowiedzialna i jadą do swojego biura aby dowiedzieć się kim jest ta osoba.

Osobiście w filmie podobał mi się tylko sposób w jaki sprawca mordował swoje ofiary. Cały film jak dla mnie był bardzo nudny i niespecjalnie mi się podobał, akcja strasznie powoli się rozwija i momentami doprowadzała mnie do snu. Samą recenzję filmu strasznie ciężko mi się pisało. Obejrzałem go generalnie dlatego, ponieważ "głos tłumu" o tym zadecydował.

Skazani na Shwashank

Ocena: 5/5



Film ten na wielu portalach internetowych zdobył pierwsze miejsce przez co wielu internautów zaczęło mówić o nim jako o "najlepszym filmie na świecie". Wyreżyserował go Frank Darabont na podstawie jednego z opowiadań Stephena Kinga. Główne role w filmie wzięli Tim Robbins jako Andy Dufresne i Morgan Freeman jako Ellis Boyd "Red" Redding. Film mimo że otrzymał siedem nominacji do Oscara nie zdobył ani jednej statuetki. Zdobył jednak Brązową Żabę dla Roger Deakinsa, który był również nominowany do Złotej Żaby. Ponadto film był jeszcze nominowany do Złotych Globów. Mimo, że ekranizacja nie zdobyła zbyt wielu nagród zyskała 4 pierwsze miejsce na różnych portalach internetowych w różnych kategoriach. Fabuła filmu opowiada o pobycie i życiu w więzieniu dwóch niewinnych ludzi, którzy powoli się przyzwyczajają do więzienia i się od niego uzależniają.

Andy Dufresne zostaje niesłusznie oskarżony przez sąd po morderstwie swojej żony i jej kochanka. Sąd skazuje go na karę podwójnego dożywocia w więzieniu Shawshank. Podczas przyjazdu do więzienia tamtejsi więźniowie obstawiają zakłady w postaci papierosów o to, który pierwszy z nowo przybyłych więźniów się złamie. Gdy "nowicjusze" wysiadają z więźniarki Ellisowi w oko wpada mężczyzna, który właściwie w ogóle nie wygląda na zbrodniarza i wygląda na typowego "lalusia". Ellis obstawia, że to on się jako pierwszy złamie. Chwile później pokazana jest scena jak "pierwszaki" poznają tutejszego naczelnika więzienia, który krótko omawia zasady jakie panują w więzieniu. Naczelnikowi towarzyszy kapitan straży Byron Hadley, który chwilę później poniża jednego z nowych więźniów za głupie pytanie. Więźniowie zostają opłukani wodą i poobrzucani proszkiem na wszy a następnie powyprowadzani do swoich cel. W pierwszą noc więźniowie znęcają się nad grubym nowo przybyłym więźniem, który w końcu zaczyna płakać i krzyczeć, że jest niewinny. Strażnicy, którzy usłyszeli ekscesy więźniów wchodzą do sali i podchodzą do zapłakanego więźnia. Chwilę później zostaje on śmiertelnie pobity przez sadystycznego kapitana straży. Kilka scen później Andy postanowił zaprzyjaźnić się z Ellisem Reddigiem, a chwilę później dopadli go tutejsi niewyżyci seksualnie więźniowie, którzy na szczęście jedynie pobili Andy'ego. Po zakolegowaniu się z "Redem", Andy wraz z nim i jego świtą zostali wybrani na odremontowanie dachu. Podczas remontów Andy usłyszał o kłopotach finansowych kapitana straży i postanowił mu pomóc z tym, aby zyskać jego szacunek. Choćz początku Byron chciał go zrzucić z dachu pokusił się na jego propozycję. Od tamtej pory Andy robił na służbie więziennej i więźniach coraz większe wrażenie. Wkrótce później został on przeniesiony do biblioteki, gdzie po jakimś czasie zaczął prowadzić książkę rachunkową.

Jest to piękny film pokazujący jak okrutne jest życie w więzieniu  i co robi pobyt w nim przez kilkadziesiąt lat. Więźniowie z początku nienawidzą tego miejsca, ale w końcu się do niego przyzwyczajają, a następnie uzależniają się od niego. Wiele więźniów, którzy są w więzieniu już po 20-30 lat nawet nie chcą wychodzić na wolność, obawiają się, że nie będą sobie w stanie na niej poradzić. I tak też było z jednym z więźniów - Brooksem. Film jest bardzo piękny, ale miejscami smutny. Odwołuje się on do słynnego powiedzenia "złego diabli nie biorą". Polecam go dla każdego.

Obecność

Ocena: 4,7/5



Film ten jak na razie zrobił na mnie największe wrażenie. Jest to horror, w którym krew się nie leje hektolitrami i nie ma w nim seryjnego zabójcy typu Jason Voorhees czy Freddy Kruegger. Dodatkową informacją, która może napędzić strach w oczach widza jest to, że film oparty jest na faktach. Jego reżyserem jest James Wan, a premiera odbyła się 18 lipca 2013 roku, a prawdopodobnie zostanie również wydana kontynuacja "Obecności". Główne role w filmie przejęli: Vera Farmiga - Lorraine Warren, Patrick Wilson - Ed Warren, Lili Taylor - Carolyn Perron oraz Ron Livingston jako Roger Perron. Film opowiada o najdemoniczniejszej historii jaka przytrafiła się słynnym tropicielom duchów- Lorraine i Edowi Warrenom.

Rodzina Perronów wprowadza się do nowo kupionego domu na wsi nad niewielkim jeziorem. Na samym początku filmu podczas wprowadzania się i meblowania domu, Roger zauważa dziwne zachowanie psa, który nie chce wejść do domu. Jego właściciel postanawia przywiązać do go na łańcuchu przed domem i tam też spędził swoją ostatnią noc. Jeszcze tego samego dnia Roger odnajduje zabarykadowane wejście do piwnicy, gdzie znajdują się różne graty należące do poprzednich właścicieli. Następnego ranka jedna z córek Rogera i Carolyn znajduje swojego martwego psa obok domu. Dodatkowo jej rodzice zauważają, że wszystkie zegary w domu zatrzymały się na godzinie 3:07. Od tamtej nocy w domu działy się coraz dziwniejsze rzeczy: śmierdziało padliną, jedna z córek zaczęła lunatykować i uderzać głową o starą szafę, a jeszcze inna skarżyła się rodzicom o to, że jej siostra ciągnęła ją za nogę w nocy. Pewnego dnia, gdy Roger wyjechał na zlecenie i zostawił dziewczyny same w domu, Carolyn była świadkiem nagłego i niewytłumaczalnego spadku i zniszczenia wszystkich portretów, przedstawiających każdą osobę z ich rodziny. Kiedy to zauważyła przeraziła się tak bardzo, że postanowiła skontaktować się ze specjalistami od tego typu rzeczy: Edem i Lorraine Warrenami. Po chwilowych negocjacjach zgadzają się oni im pomóc. Kiedy Ed wraz z żoną przybyli do ich domu, już na pierwszy rzut oka Lorraine wiedziała, że coś jest nie tak. Roger powiedział również Edowi o zapachu stęchlizny niosącym się po całym domu i o trzykrotnym pukaniu w ścianę każdej nocy. Ed po chwili rozmawiania i badania domu bez namysłu stwierdził, że jest on nawiedzony, ale nie przez jednego ducha tylko przez całe ich rodziny. Później okazuje się, że przed Perronami dom zamieszkiwały rodziny, które ginęły w domy w różne sposoby, najczęściej popełniając samobójstwa poprzez powieszenie się. Lecz to nie koniec. Lorraine z przykrością tłumaczy potem rodzinie, że ten dom zamieszkuje również potężny demon, który przylgnął już do nich. Jeszcze kilka scen później okazuje się, że ów demon jest odpowiedzialny za niemal każdą śmierć w tym domu. Ed i Lorraine postanawiają sobie, że za wszelką cenę pomogą zakłopotanej rodzinie w walce z mocami nadprzyrodzonymi.

Horror ten zrobił na mnie naprawdę ogromne wrażenie. Idąc na niego pierwszy raz do kina oglądałem go z wielkim zaciekawieniem. Osobiście preferuję horrory, w których seryjny morderca ćwiartuje swoje ofiary maczetą, ale ten film był naprawdę dobry. Polecam go każdej osobie, która lubi się bać.

"Zdolny" snajper

Podczas pojedynku snajperskiego w filmie "Szeregowiec Ryan" Jackson zdołał zastrzelić niemieckiego strzelca wyborowego z odległości ponad 400 metrów strzelając w jego lunetę. Kula przestrzeliła całą lunetę Mausera po czym przebiła czaszkę przeciwnika. Motyw ten został zaczerpnięty z doświadczeń amerykańskiego strzelca wyborowego Carlosa Hathcocka. Lecz czy tak profesjonalny strzał jest możliwy? Odpowiedź brzmi nie. Artykuł na wikipedii czy na jakichkolwiek innych forach internetowych mówiących o tak śmiertelnej precyzji snajpera jest nieprawdą. Luneta karabinu snajperskiego Mauser posiadała kilka soczewek przybliżających, ponadto samo obramowanie lunety było wykonane z tak twardego metalu, że nie było mowy o tym, żeby choć delikatnie zarysować jej strukturę. Dodatkowo luneta ma średnicę do 5 centymetrów. Trafienie z takiej odległości w sam środek lunety, przy okazji niszcząc wszystkie soczewki i całą strukturę lunety jest niemożliwe. Nawet jeśli kula jakimś cudem dostała by do wnętrza lunety, to trafia na jeszcze inne przeszkody poza soczewkami, które natychmiastowo zmienią tor jej lotu.

Matrix

Ocena: 4,8/5



Film, który wstrząsnął ekranami kin. Pierwsza część słynnej trylogii o tej samej nazwie zarobiła ponad pół miliarda dolarów na całym świecie. Reżyserami filmu są bracia Larry i Andy Wachowscy. Reżyserowie mają polskie korzenie. Film światową premierę miał 31 marca 1999 roku. Główne role w filmie przejęli: Keanu Reeves (Thomas Anderson, Neo), Laurence Fishburne (Morfeusz), Carrie-Anne Moss (Trinity) no i oczywiście Hugo Weaving (agent Smith). Film zawiera mnóstwo aluzji i interpretacji. Całą jego trylogię można interpretować na różne sposoby, m.in. religijny lub spojrzeć na to ze strony informatycznej i potraktować cały film jako działanie w dwóch światach: realnym i nierealnym. Światem nierealnym jest tutaj tytułowy matrix, który właściwie dzieje się w świecie normalnym, zwyczajnym, takim w jakim żyjemy. Świat realny nie jest niestety już taki piękny. To brudny i potworne miejsce, w którym została już tylko garstka ludzi. W świecie realnym istnieją również maszyny, które chcą zniszczyć wszystko co żywe.

Thomas Anderson z zawodu jest programistą komputerowym w znanej firmie MetaCortex. Lecz gdy nie pracuje zajmuje się hakerstwem. Pewnego razu zaczynają go prześladować różni, dziwni ludzie. Po serii różnych, niewytłumaczalnych zjawisk Neo (to jego kryptonim hakerski) kontaktuje się z tajemniczą grupą, na których czele stoi Morfeusz. Wyjaśnia on hakerowi czym jest Matrix, odpowiada na wszystkie jego pytania po czym proponuje mu poznanie nowego prawdziwego świata. Neo zgadza się i po serii różnych "przeobrażeń" budzi się na dziwnym statku, gdzie poznaje resztę drużyny. Świat, w którym się obudził jest kontrolowany przez komputery, maszyny, itp. Po poznaniu i rozmowie z Morfeuszem dowiaduje się również, że w świecie, w którym się obudził trwa walka z maszynami, pod których przewodnictwem stoi program "Smith". Rola byłego hakera w całej tej wojnie okazuje się być kluczowa, według Morfeusza jest on Wybrańcem. Dowódca grupy zapoznaje Wybrańca z Matrixem i wyjaśnia mu coraz więcej rzeczy, pokazuje mu program "Smith" w jego nierealnym ucieleśnieniu i najważniejsze: uczy go walczyć oraz przetrwać. Resztę umiejętności, jak twierdzi, pozna w swoim czasie. Następnie Neo spotyka się z Wyrocznią, która wskazuje mu jego drogę oraz informuje, że niebawem będzie musiał dokonać wyboru: zachować swoje życie lub uratować Morfeusza.

Zdaję sobie sprawę, że pominąłem wiele ważnych wątków, ale właściwie każde zdanie wypowiedziane w tym filmie jest niezmiernie ważne. Opisywanie każdego, najdrobniejszego, ważnego elementu filmu zajęłoby mi wieczność, dlatego postarałem się opisać główny wątek w filmie i wokół czego akcja się będzie rozgrywać. Film według mnie jest bardzo mądry i posiada wiele przesłań. Jest w nim ponadto wiele akcji, bijatyk i strzelanin. Film ten niestety ma również to do siebie, że trzeba kilkakrotnie obejrzeć całą trylogię, aby w końcu zrozumieć o co w danym momencie chodzi, po co to wszystko się dzieje, itd. Mi samemu pojęcie tego filmu i zrozumienie go zajęło dosyć spory okres czasu. Kiedy obejrzycie go raz to uwierzcie, że na tym jednym razie się nie skończy.

Szeregowiec Ryan

Ocena: 5/5



Piękny film, którego akcja dzieje się 1944 roku podczas operacji Overlord. Film wyreżyserował bardzo znany reżyser Steven Spielberg, a wszedł on do kin 24 lipca 1998 roku. Główne role w filmie przejęli Tom Hanks, jako kapitan John Miller, a w rolę tytułowego szeregowca Ryana wcielił się Matt Damon. Film zdobył wiele nagród, m.in. 5 Oscarów oraz 9 innych. Film opowiada o wyprawie kapitana Millera i kilku jego podwładnych w głąb Normandii, gdzie mają odszukać i odesłać do domu Jamesa Francisa Ryana.

6 czerwca 1944 roku. Alianci lądują na plaży w Normandii oddzielonej i nazwanej "plażą Omaha". Żołnierze z trudem zdobywają ten teren odnosząc przy tym niewyobrażalne straty. Jedynie garstce ludzi udało się przeżyć. Kilka dni po desancie dowództwo dowiedziało się o braciach Ryan. Trzech z nich zginęło na frontach a ostatni z nich zaginął. Chcąc oszczędzić matce bólu dowództwo wydaje rozkaz swojemu najlepszemu człowiekowi, kapitanowi Johnowi Millerowi, aby ten zebrał kilku ludzi oraz tłumacza i udał się na poszukiwania ostatniego brata, Jamesa Ryana. Kapitan nie mając zbyt wielkiego wyboru zgadza się, w głębi duszy wierząc, że być może po tej misji zostanie zwolniony i wróci do domu. Rangerzy więc udają się w podróż i po kilku godzinach ciężkiego marszu docierają do wioski, która jest już wyzwalana prze aliantów. Przybyła grupa żołnierzy postanawia pomóc walczącym. Chwilę później podczas ratowania dziecka przez snajpera zostaje zastrzelony Adrian Caparzo. Niemiecki strzelec jednak chwilę później sam został zastrzelony przez Jacksona (jedyny snajper w grupie). Po oczyszczeniu wioski z jednostek wroga znajdują Jamesa Ryana. Jednak po rozmowie z nim okazuje się, że nie jest to człowiek, którego szukają. Z poszukiwanym Ryanem łączy go tylko imię i nazwisko. Noc żołnierze spędzili w kościele. Akcja rozwijała się powoli, a żołnierze byli coraz bliżej odnalezienia Ryana. Jednak im bliżej byli celu tym więcej ludzi ginęło z ich grupy i kilku z nich zaczynało się buntować.

Film, w którym akcja trwa non stop. Zakończenie jednak nie jest zbyt ciekawe i dosyć smutne, zwłaszcza po tym co widz się nasłucha od wszystkich żołnierzy. Sam w sobie film jest piękny, gdyż pokazuje co musi przejść grupa dobrze wyszkolonych żołnierzy, aby ocalić jednego zwykłego szeregowca. Film polecam każdemu bez wyjątku. Można z niego zaczerpnąć po pierwsze wiele informacji o historii, a po drugie nauczyć się szanować życie własne i drugiego człowieka.

Adrenalina 2: Pod napięciem

Ocena: 4/5



Kolejna, jak na razie ostatnia część przygód nieśmiertelnego Cheva Cheliosa. Film reżyserii Marka Neveldine'a i Brian Taylora. Premiera filmu nastąpiła w 2009 roku. Aktorem grającym rolę Cheva Cheliosa ponownie jest Jason Statham. Sequel "Adrenaliny" przedstawia dzieje Cheva Cheliosa, któremu wycięto serce i  wstawiono nowe, elektryczne. Pompuje ono krew tylko wtedy, kiedy jego właściciel jest odpowiednio naelektryzowany.

Chev Chelios, po upadku z kilku kilometrów, zostaje zabrany do jakiejś gangsterskiej kliniki przeszczepów, gdzie chirurdzy wycinają i zabierają mu serce. Na jego miejsce wstawiają elektryczną protezę na baterie. Po przeszczepie Chev ucieka z kliniki mordując przy tym kilku mafiozów i wypytując ich gdzie jego "pompka". Dowiedział się od jednego z nich, że musi znaleźć gościa imieniem Johnny Vang. Chev wyrusza na poszukiwania. Jadąc samochodem wypadł przez przednią szybę gdzie stracił główną baterię zasilającą jego sztuczne serce. Od tamtej pory co godzinę musi dostarczać sobie wielkie ilości prądu, aby jego serce dobrze pracowało. Gangsterzy z samochodu podłączyli go do samochodowego akumulatora, przez co zyskał wiele sił i udał się do burdelu, w którym jest duże prawdopodobieństwo spotkania złodzieja serca.

Film dobrze sprawdza się zarówno w roli komedii jak i sensacji. Wiele scen w nim jest oczywiście dosyć drastycznych i przekleństwa też sypią się w dosyć sporej ilości. Jednak film jest godny obejrzenia. 

Uniwersalny Żołnierz II: Towarzysze Broni

Ocena: 2/5


Film jak dla mnie kompletnie zepsuł wszystko, co wprowadził "Uniwersalny Żołnierz". Najbardziej zaintrygowało mnie to, że w bohaterów poprzedniej części serii wcielili się zupełnie inni, z brakiem umiejętności gry aktorskiej ludzie. Film wyreżyserował Jeff Woolnough, a film został wydany 27 wrześnie 1998 roku.

GR44 próbuje zacząć normalne życie u boku swojej partnerki Veronici. Lecz pewnego dnia dostaje dziwny sygnał, który każe mu wrócić do bazy wojskowej w Chicago i niespodziewanie wyjeżdża nie informując o tym ani swojej partnerki ani swoich rodziców. Podczas gdy on wyjeżdża Veronica znajduje zdjęcia, na których widzi starszego brata Luca, Erica. Jego matka mówi jej, że zginął na wojnie. Chwilę później zauważa, że Luc zniknął i biorąc auto Luca wyrusza jego tropem. Po jakimś czasie poszukiwań jego trop doprowadza ją na stacje, gdzie widząc bransoletkę wskazującą stan ciepła organizmu Luca przy jednej z kas biletowych udaje się do niej i wypytuje kasjera o swojego uciekającego partnera. Kasjer mówi Veronice, że pociąg, którym podróżuje Luc będzie następnego dnia w Chicago o 12. Veronica bez chwili namysłu udaje się w długą podróż za uciekinierem. Kiedy dojechała zauważyła Luca wysiadającego z pociągu i wychodzącego ze stacji w otoczeniu kilku mężczyzn, którzy usadawiają Luca w dziwnym samochodzie, a następnie odjeżdżają. Dziennikarka jadąc za nimi dociera do statku-bazy amerykańskiego wojska, gdzie trwają kolejne eksperymenty nad stworzeniem kolejnego oddziału uniwersalnych żołnierzy. Tymczasem Luc będąc w środku okrętu dostaje zwiększoną dawkę substancji opróżniającej pamięć. Veronica zaś dostaje się na okręt pod przebraniem żołnierza i uwalnia brata Luca, z którym razem próbują wyzwolić GR44 z ponownej opresji.

Najgorsze w filmie jest to, że brak jest van Damme'a. Gdyby on zagrał rolę Luca to może by jeszcze jakoś uratował ten film. Ponadto muzyka w filmie jest w ogóle nieodpowiednia, aktorzy w ogóle nie pasują do danego "zawodu" jaki wykonują i generalnie cały film jest do bani. Jedyne co rzuca się w oczy to dosyć sporo strzelaniny i wybuchów. Poza tym nie widzę w tym filmie żadnych plusów. Film nie posiada również zwiastuna zapowiadającego.

Niepokonany 3: Odkupienie

Ocena: 5/5


Dotarliśmy w końcu do mojego ulubionego filmu akcji. Film wyreżyserowany przez Isaaca Florentine'a miał swoją premierę 17 kwietnia 2010 roku. Głównymi bohaterami filmu są Yuri Boyka (znany z poprzedniej części serii, w jego rolę wcielił się Scott Adkins) oraz Turbo (Mykel Shannon Jenkins). Rolę tego złego gra tym razem Marko Zaror (znany przede wszystkim z "Maczety Zabija"), który wcielił się w postać Raula "Dolor"  Quinonesa. Interpretując ten film, pokazuje on jak wiele jest w stanie zrobić człowiek, aby odzyskać wolność.

Yuri Boyka, po przegranej walce z Chambersem, przez którą ma poważnie kontuzjowane kolano, stał się sprzątaczem toalet. Teraz głównym Czempionem w Chornya Cholmi jest Wladimir Sykov, na który również Gaga chce postawić cały swój dobytek i wysłać go do turnieju między więziennego, w którym będą brali udział najlepsi zawodnicy ze wszystkich stron świata. Widząc pewnego razu Boykę sprzątającego korytarz, Gaga postanowił mu zaproponować pracę w bibliotece, jednak ten się nie zgodził i prosił go, aby wprowadził go do turnieju. Gaga odmawiając wyszedł z celi, a Boyka rozpoczął ciężkie i bolesne treningi w swojej celi. Gdy był już gotów postanowił rozprawić się z Sykovem. Wladimir walczył akurat finałową walkę, którą wygrał. Chwilę później Yuri wylał na niego wiadro wody, mówiąc przy tym, że nie jest mistrzem. Chwilę później stanęli do walki, którą wygrał Boyka. Gaga wprowadza tak więc Rosjanina do turnieju i udają się do więzienia Gorgon w Gruzji. Tam Boyka poznaje swoich przeciwników: Santiago Silva z Brazyli, Turbo z USA, wojownika z Korei, wojownika z Grecji, Francji i Chorwacji oraz słynnego Raul Quinones z Kolumbii, który jak później będzie widać bierze narkotyki, które mają pomóc mu w walce. Chwilę po poznaniu i rozgoszczeniu się w więzieniu wojownicy zostają zabrani do kamieniołomu, gdzie muszą ciężko pracować. Dochodzi tam do pewnej sprzeczki między Rosjaninem a Amerykaninem. Sprzeczkę kończy Turbo, który odwraca uwagę więźniów i wskazuje na Kolumbijczyka, który popija sobie Pinacoladę i czyta książkę. Wracając do więzienia rozpoczynają trening, aby przygotować się przed walką mającą nastąpić następnego dnia.

Film ten do dzisiaj jest moim ulubionym filmem akcji. Nie jest to zwykłe kino, w którym przeciwnicy biją się bezmyślnie "po mordach", film pokazuje, że człowieka, który chce za wszelką cenę dosięgnąć swoich celów nic nie powstrzyma, nawet kontuzje. Pokazuje ile jest w stanie znieść człowiek, który chce wyjść na wolność.

Uniwersalny Żołnierz

Ocena: 4/5



Film, w którym główne role przyjęło dwóch słynnych twardzieli: Belg Jean Claude van Damme oraz Szwed Dolph Lundgren. Opowiada on o żołnierzach idealnych i buncie dwóch z nich. Film wyreżyserował Roland Emmerich, a premiera filmu odbyła się 10 lipca 1992 roku. Mimo, że film podczas krytyk filmowych zyskał głownie negatywne głosy, to i tak do dzisiaj film jest uznawany za kultowy film akcji.


Rozpoczęcie filmu jest poprzedzone krótką scenką w Wietnamie gdzie żołnierz Luc Devreux (J.C. van Damme) wraz z sierżantem Andrew Scottem (D. Lundgren) nawzajem się zabijają. Następnie przejście jest sceny do 1953 roku, gdzie amerykańscy naukowcy opracowali projekt "Uniwersalnych Żołnierzy". Są oni niezwykle silni, sprawni, wytrzymali oraz posłuszni, można powiedzieć, że tacy żołnierze idealni. Jedyną ich słabością jest to, że szybko się przegrzewają i potrzebują przebywać w lodzie lub w ujemnej temperaturze. Uniwersalni Żołnierze są stworzeni z poległych żołnierzy podczas wojny w Wietnamie (zostali reanimowani). Ich skuteczność można już zobaczyć podczas pierwszej ukazanej w filmie misji. Wyzwalają oni z rąk zamachowców cywili, nie odnosząc przy tym żadnych obrażeń. Kilka scen później dziennikarka Veronica Roberts dostaje się do bazy amerykańskiej, w której stworzono żołnierzy. Zostaje ona nakryta i wyruszają jej i jej partnerowi na "przywitanie" uniwersalni żołnierze. Podczas przesłuchiwania przez uniwersalnych żołnierzy jej partner zostaje zastrzelony przez G13 (wcześniejszego Andrew Scotta). W tym czasie G44 (Luc Devreux) przypomina sobie podobną scenę z jego wcześniejszego życia i chcąc ratować Veronicę powala napastnika i ucieka razem z dziennikarką. Widząc jego niezwykłe zdolności dziennikarka postanawia zająć się jego sprawą i dowiedzieć się o nim więcej. Tymczasem amerykańskie wojsko wyrusza w pogoń za uciekinierami.

Film jak na tamte czasy bardzo dobry. Występuje w nim wiele scen walki (również dosyć sporo bardzo drastycznych) van Damme jak i Lundgren świetnie odegrali swoją rolę w tym filmie. Polecam go wszystkim lubiącym filmy akcji i wojenne.

Krzyżowy Ogień

Ocena 2,5/5



Z początku oglądając ten film sądziłem, że dobrze wybrałem, lecz z biegiem akcji zaczął mnie powoli nudzić. Reżyserem jest Erni Barbarash. Premiera filmu odbyła się 29 lipca 2011 roku. Co prawda w filmie grają dwaj mistrzowie akcji, ale nie pokazali swoich umiejętności w jakiś specjalny sposób. Film opowiada o dwóch najlepszych zabójcach w mieście - Rolandzie Flyncie (Scott Adkins) byłym agencie Interpolu oraz Vincencie Brazil (Jean Claude van Damme).

Scena rozpoczynająca film pokazuje ślub jakiejś ważnej osoby (można to wywnioskować po dużej ilości ochroniarzy), na który przychodzi kelner (Vincent Brazil) szampanem. W momencie kiedy rozpoczyna rozlewać trunek przez przypadek oblewa smoking pana młodego a następnie niezauważalnie podrzyna mu gardło. Po chwili ucieka z budynku mordując przy tym ochroniarzy. W następnej klatce pokazany jest duży dom, w którym pewien mężczyzna (jak się później okazuje Roland Flynt) opiekuje się swoją żoną, która jest w stanie śpiączki. W międzyczasie agenci Interpolu knują spisek przeciwko Flyntowi, aby go złapać i wsadzić do paki. Mają oni zamiar wypuścić na wolność byłego wroga Flynta, człowieka, która tak poważnie pobił jego żonę że trwa teraz w śpiączce - Polo Yakur. Ma on im posłużyć jako przynęta. Jeden z agentów Interpolu wsiadając później do auta spotyka się niespodziewanie z Flyntem, któy przykłada mu pistolet do głowy. Agent przedstawia Rylandowi zlecenie, w którym ma on zabić Polo. Po dłuższym namyśle zabójca się zgadza, ale nie wiedział jednak, że inny niewiarygodnie dobry zabójca również wziął to samo zlecenie. W dniu, w którym zabójcy mieli zabić Pola, przeszkodzili sobie nawzajem, przez co zginął tylko brat Pola. Kilka scen później dochodzi do starcia zabójców, a następnie po dłuższych negocjacjach łączą oni swoje siły.

Osobiście z całego filmu podobał mi się tylko początek i końcówka. Reżyser strasznie zepsuł ten film. Nie dał aktorom jakiegoś większego pola do popisu, a oglądają ten film generalnie na to liczyłem. Nie przypadł mi zbytnio do gustu ten film, dlatego ocena jest niska.

Ian McKellen

Prawdopodobnie tą informacją zepsuję niektórym osobą podejście i opinię o tym aktorze. Dodam, że ta informacja również na mnie spadłą niczym grom z jasnego nieba, ale Ian McKellen, znany między innymi z roli Gandalfa z Władcy Pierścieni i Hobbita jest homoseksualistą. Przyznam, że dobry jest z niego aktor, chociaż bardzo się na nim zawiodłem kiedy dowiedziałem się kim on jest naprawdę.

Władca Pierścieni: Powrót Króla

Ocena: 5\5



Ostatnia, a zarazem chyba najlepsza część słynnej trylogii filmowej, której raczej nie muszę przedstawiać. Reżyserem, tak jak poprzednich części, jest Peter Jackson. Film miał swoją premierę 17 grudnia 2003 roku. Dodam, że film jest najdłuższą częścią ze wszystkich. Tak jak jego poprzednie części posiada wersję kinową (201 min) oraz rozszerzoną (251 min). Film łącznie zdobył 16: 11 Oscarów, 4 Złote Globy oraz nagrodę dla najlepszego filmu na Brytyjskiej Akademii Sztuk Filmowych i Telewizyjnych. W filmie będzie głównie przedstawiona ostateczna bitwa sił dobra z siłami zła oraz obrona Miasta Królów.

Sam i Frodo pod przewodnictwem Gollum powoli zbliżają się do Góry Przeznaczenia. Przyjacielowi Froda jednak coraz bardziej brakuje zaufania do Smigola, gdyż podczas jednego z noclegów przyłapał stwora jak ten knuł (rozmawiając sam ze sobą) spisek, w którym postanowił zaprowadzić hobbitów do tajemniczej postaci, którą nazywał "ona". Dzięki temu miałby on odzyskać swój skarb. Tymczasem Aragorn razem z resztą przyjaciół Legolasem, Gimlim oraz Gandalfem Białym i Teodenem docierają do ruin Isengardu (spustoszony został przez entów) na szczycie wierzy kryją się Saruman wraz ze swoim sługą Grimą, Żmijowym Językiem. Po krótkiej rozmowie z wrogiem Grima zabija Sarumana wbijają mu nóż w plecy po czym Legolas przeszywa jego głowę strzałem z łuku. Kilka scen dalej Aragorn wraz z innymi starają się zjednoczyć wszystkie siły Śródziemia i wyruszyć do Minas Tirith, nad którym zbierają się ciemne chmury.

Nie chce się rozpisywać jakoś szczególnie przy tym filmie, ponieważ opisywanie każdego wątku zajęłoby mi bardzo długą chwilę (dlatego wiele ich pominąłem). Jak dla mnie z całej trylogii jest to najlepsza część, najwięcej się w niej dzieje. Oglądając go uwierzcie mi, że te 4 godziny nie będą zmarnowane :).

Adrenalina

Ocena: 4/5


Jeżeli ktoś mówi, że ma ciężkie dni, żyje w ciągłym stresie, etc. to najprawdopodobniej nigdy nie oglądał tego filmu. Film z udziałem największego twardziela ostatnich lat - Jasona Stahama, został nakręcony przez Marka Neveldine'a i Briana Taylora. Premiera miała miejsce 31 sierpnia 2006 roku. W filmie ilość bluźnierstw (i w kilku miejscach rasizmu) jest większa niż ilość krwi w "Pile". Mimo to nie zabraknie również akcji, strzelanin i bijatyk. Fil zaliczany jest do gatunku sensacji, chociaż ja bym go bardziej zaliczył do  komedii sensacyjnej, bo owszem wiele się tam dzieje jeśli chodzi o akcję, ale sposoby, dzięki którym Jason próbuje ożywić swój organizm lub niektóre dialogi mogą naprawdę doprowadzić widza do śmiechu.

Najlepszy płatny zabójca w mieście - Chev Chelios, zostaje otruty w jego własnym domu. Trucizna, która już krąży w jego żyłach nazywana jest "chińską szprycą" lub "pekińskim koktajlem". Jej mordercze działanie blokuje nadnercza i przy tym wydzielanie adrenaliny przez organizm. Kiedy Chelios obudził się strasznie bolała go głowa i ogólnie źle się czuł. Przy swoim telewizorze znalazł płytę z napisem "FUCK YOU". Po obejrzeniu dowiedział się o tym wszystkim oraz o tym, że jedyne co go może przytrzymać przy życiu to dostarczenie organizmowi nagłej i dużej dawki adrenaliny. Gangster nie zwlekając, aby się "doładować", rozwala telewizor i czym prędzej biegnie do swojego auta. Ma godzinę aby odnaleźć Richarda Veronę (człowieka, który miał czelność go otruć) oraz antidotum. Pierwszym sposobem, na który zabójca wpadł, aby przytrzymać się trochę dłużej przy życiu to prochy. Pojechał więc do czarnoskórego mężczyzny, kupił od niego narkotyki i na miejscu je zażył. Ponieważ dopalacze nie podziałały Chelios postanowił wywołać bójkę, która powinna mu pomóc. Rzucił się więc na całą grupę murzynów. Chwilę później była pokazana scena kiedy Chev ucieka z budynku z bejsbolem rzucając wyzwiska w stronę przeciwników, po czym wsiada do auta i ucieka. Kolejnym jego sposobem na przeżycie są napoje energetyczne. Po obrabowaniu sklepu z nich udaje się do swojego zaufanego lekarza. Chev jest pewien, że on będzie w stanie mu pomóc.

Film ten zrobił na mnie dość duże wrażenie, ze względu gry aktorskiej Stathama. Dodam, że jest to jeden z moich ulubionych aktorów, ale w tym filmie bardzo pozytywnie mnie zaskoczył. W filmie będą pokazane coraz to lepsze metody na przeżycie, m.in seks w miejscu publicznym ciągły bieg czy ekstremalne przyjmowanie epinefryny dożylnie. Jeśli ktoś kiedyś mówił, że miał ciężki dzień to jestem pewien, że po obejrzeniu tego filmu wypluje te słowa.

Tong Po vs. ściana

W krótkiej scenie w "Kickboxerze" van Damme słysząc głośne stukanie wchodzi do pomieszczenia, w którym Tong Po w treningu przed walką uderza piszczelem w kamienną nasadę tak, że tynk z sufitu się sypie. Ciekawostką tutaj być może interesującą jest to, że Po naprawdę z całej siły kopał w tę nasadę, dodany przez ekipę filmową jest tylko tynk, który miał podkreślić potęgę wojownika.

Niepokonany 2

Ocena 5/5


Jest to jeden z moich ulubionych filmów walki. Reżyserem jest Isaac Florentine. Do kin film wszedł 11 kwietnia 2006 roku. W filmie ma zmierzyć się dwóch twardzieli: Michael Jai White, w filmie znany jako George "Iceman" Chambers, mistrz świata w boksie wagi ciężkiej i Scott Adkins, jako słynny Yuri Boyka, przez wielu uważany jako najlepszy wojownik świata. W filmie występuje zmiana charakteru głównego bohatera: Iceman, który w "Championie" można powiedzieć grał osobę o czarnym charakterze, staje się teraz dobry. Boyka natomiast w tym filmie gra rolę bezwzględnego przestępcy. Dodam również, że jeśli chodzi o walkę na ringu Boyka jest piekielnie dobry i właściwie (poza walką z Chambersem) nikt nie zdołał zadać mu jakichkolwiek obrażeń. Mimo to sprawdza się doskonale jako aktor, a jego umiejętności na pewno pozazdrości każdy, kto interesuje się sportami walki.

Film początkowo rozpoczyna się modlitwą z początku tajemniczego wojownika, który jak się potem okazuje zwie się Yuri Boyka, a następnie jest przejście klatki na nieudolne reklamowanie rosyjskiej wódki przez emerytowanego mistrza boksu wagi ciężkiej Georga Chambersa. Chwilę później jedzie on do hotelu gdzie jest zameldowany oraz gdzie ma odbyć rozmowę w sprawie dalszego reklamowania. Wchodząc do pokoju zostaje zaatakowany przez tajemniczych oprawców, którzy wrobili go w posiadanie prochów. Iceman trafia do więzienia Chornya Cholmi o zaostrzonym rygorze.
Wcześniej jeszcze w filmie pokazana była wstępna walka i prawdziwy pokaz umiejętności przez Yuri'a Boykę, który mierzył się na ringu z Arkadim (wybaczcie, ale nie mam pojęcia jak się pisze jego nazwisko). Przeciwnik Boyki zostanie pokonany bez większych trudności, a on sam wychodzi z walki właściwie bez obrażeń.
Do więzienia następnie przyjeżdża Iceman, który z początku nie potrafi się zaaklimatyzować w więzieniu i stawia wszelkie opory. Twierdzi, że nie musi się przyzwyczajać, ponieważ lada moment stąd wyjdzie. Kilka scen później Chambers dowiaduje się o tym, że został tutaj zesłany celowo tylko po to, aby stoczyć walkę z Boyką. Kiedy wygra będzie wolny.

Jest to film odpowiedni dla osób, które próbują wziąć się za swoją kondycję i zacząć trenować jakikolwiek sport. Mi osobiście bardzo on przypadł do gustu, a Yuri Boyka przez tą oraz 3 część Championa jest dla mnie po dziś dzień wzorem do naśladowania. Filmy z nim męczę niemal co chwilę. Nie będę się rozpisywał na temat tego filmu, ponieważ bym od komputera nie wstał. Jest w nim wiele rzeczy, które chciałbym przedstawić, które mnie intrygują itp. Zresztą sami obejrzyjcie i sami go oceńcie.

To

Ocena: 4,5/5


Kolejny film (a właściwie miniserial dwuodcinkowy trwający łącznie 3 godziny i 12 minut) nakręcony na podstawie powieści Stephena Kinga wyreżyserowany przez Tommy'ego Lee Wallance'a. Premiera miała miejsce w 1990 roku. Film otrzymał 3 nagrody w tym nagrodę "Emmy" za najlepszą muzykę w miniserialu. Przechodząc lekko do fabuły ekranizacja opowiada o walce siedmiorga dorosłych ludzi z potworem-klownem Pennywisem. Za młodu pokonali oni go, lecz teraz w miasteczku Derry "To" powróciło i znów rozpoczęło serio brutalnych morderstw na dzieciach. Akcja filmu ma częste przeskoki scen i często w filmie pokazywane jest życie siódemki bohaterów z czasów dzieciństwa.

Jak przed chwilą wspomniałem w miasteczku Derry dochodzi do serii brutalnych morderstw. Jeden z byłych przyjaciół - Mike, postanowił zebrać siódemkę ocalałych aby raz na zawsze pozbyć się "tego". Każdy z przyjaciół był w młodości prześladowany przez klowna, dlatego połączyli siły, aby razem mu się przeciwstawić. Udało im się go pokonać albo przynajmniej tak im się wydawało. Teraz są rozrzuceni po USA i każdy z nich jest dorosły. Mają po 30-40 lat. Kiedy do każdego z nich dzwonił Mike, nie wiedzieli jak na to zareagować. Większość z nich przyjechała na spotkanie, właściwie nic nie wyjaśniając swojej drugiej połówce czy swoim współpracownikom. Jak powiedziałem WIĘKSZOŚĆ przyjechała. Jedna osoba nie zdołała poradzić sobie z myślą, że "to" wróciło i w obawie, że znowu przez to wszystko będzie musiała przechodzić popełniła samobójstwo. Mowa tutaj o Stanie. W dzieciństwie Pennywise wywołał w nim taką traumę, że wiedział iż nie da rady ponownie stanąć przeciwko niemu. Podczas podróży do miasteczka, w którym wszystko się zaczęło każdy z przyjaciół widzi jakiś znak od potwora, który nakazuje im wyjechać stąd jak najprędzej. Nikt jednak nie słucha i w końcu cała szóstka spotyka się w restauracji, aby powspominać te stare czasy, jak im się teraz w życiu wiedzie, etc., no i oczywiście porozmawiać o potworze. Już podczas biesiady klown daje o sobie znać przez co byli oni zmuszeni wynieść się z restauracji w trybie natychmiastowym. Przenoszą się oni do tutejszego domu Mike'a, gdzie starają się dojść do siebie i ustalić co w tej sytuacji robić. Lecz nawet tutaj "To" nie daje za wygraną i stara się wypędzić ich z miasta.

Jest to pierwszy taki serial jaki widziałem. Ogółem podobało mi się bardzo to, że reżyser pokazywał to jak Pennywise dręczył ich w dzieciństwie. Zresztą nie tylko on, bo była jeszcze trójka zbirów, która również nie dawała spokoju przyjaciołom. Nie wiem co mógłbym jeszcze napisać o tym filmie. Gra aktorska Tima Curry'ego w roli klowna wykonana doskonale. Ogółem film bardzo dobry.

Władca Pierścieni: Dwie Wieże

Ocena 4,5/5


Jest to słynna adaptacja powieści J.R.R. Tolkiena "Władca pierścieni" zatytułowanej "Dwie Wieże". Film słynnego reżysera fantasy Peter'a Jackson'a miał swoją premierę 5 grudnia 2002 roku. Film otrzymał 2 Oscary na 6 nominacji, ponadto 4 MTV Movie Awards w kategoriach: Najlepszy Film, Najlepszy Zespół (chodzi tutaj o Froda Sama oraz Golluma), najlepsza scena akcji (bitwa o Helmowy Jar), oraz najlepsza rola wizualna (Smigol aka Gollum). Ekranizacja posiada, podobnie jak jego poprzednik i następca, dwie wersje: rozszerzoną (trwającą 223 minuty) oraz kinową (179 min).

Frodo oraz Sam po odejściu od reszty kompanów Drużyny Pierścienia (Aragorna, Legolasa, Gimliego, Gandalf, który tymczasowo poległ w Kopalniach Morii, Peregrina i Meriadoka porwanych przez orków Sarumana i Boromira zastrzelonego przez Uruk-Hai w lesie) postanowili działać na własną rękę i samotnie dostać się do Mordoru, aby tam zniszczyć Pierścień i raz na zawsze pozbyć się wszelkiego zła na tym świecie. Podczas noclegu w Górach Mglistych hobbitów atakuje Gollum, którego przywiodła chęć odzyskania swojego skarbu, czyli Pierścienia, który go przed laty niemalże całkowicie wyniszczył z zewnątrz jak i wewnątrz. Hobbitom jednak udaje się poskromić stwora i rozkazują mu, aby ten doprowadził ich do Mordoru, gdyż twierdził, że zna tam drogę. Nie wiedząc na co się narażają, niziołki schodzą z Gór Mglistych i stopniowo przemieszczają się w stronę Góry przeznaczenia, pokonując po drodze coraz to gorsze niebezpieczeństwa. Tymczasem pozostali członkowie Bractwa, tj. Aragorn, Legolas i Gimli rozpoczęli dziki pościg za orkami, którzy uprowadzili Pipina i Merry'ego. Docierają na pustkowie, gdzie słysząc tętent końskich kopyt ukrywają się. Po chwili wyłania się oddział jeźdźców - Rohirrimów pod dowództwem Eomera. Wychodząc z ukrycia trójka przyjaciół wzywa jeźdźców aby wypytać ich czy nie widzieli oddziału orków maszerującego w stronę Isengardu (posiadłość wielkiego czarodzieja Sarumana, niegdyś sojusznika, teraz już wroga). Eomer oznajmił, że wyrżnęli całą zgraję orków tuż pod Fangornem (lasem Entów). Pozdrawiając i żegnając się z Eomerem Aragorn, Gimli i Legolas Wybierają się na przed las Fangornu, aby tam sprawdzić czy hobbici zostali zabici razem z orkami. Okazuje się jednak, że udało im się zbiec, prosto do lasu Entów...

Film bardzo dobry. Jednak zaintrygowało mnie to, że w książce bitwa o Helmowy Jar była opisana krótko i na początku powieści. W filmie natomiast była on na samym końcu i trwała dosyć długo. Jednak to tylko szczegóły, bo mimo wszystko film jest super. Klimat, krajobrazy, świetne walki, doskonały wygląd pancerzy i świetne zobrazowanie i ożywienie drzewców. Film bardzo mi się podobał.

Lśnienie

Ocena: 4/5


Jeden z najstarszych, a mimo to wciąż bardzo znanych i popularnych horrorów wszech czasów. Premiera filmu na świecie odbyła się 23 maja 1980 roku, a w Polsce 10 lat później. Film jest ekranizacją jednej z pierwszych powieści Stephena Kinga pt. "Jasność" (lub właśnie "Lśnienie"). Reżyserem ekranizacji jest Stanley Kubrick, a dystrybutorem słynne przedsiębiorstwo Warner Bros. Dodam, że w główną rolę wcielił się Jack Nicholson, który perfekcyjnie odegrał rolę zabójcy.

Jack Torrance jest alkoholikiem, który właśnie przechodzi na odwyk. Rozpoczął on również swoją przygodę z pisanie książek. Przyjął on posadę stróża nocnego w hotelu Overlook, w którym kiedyś pewien mężczyzna wymordował swoją rodzinę siekierą. Podczas zimy w hotelu praktycznie nikogo nie ma. Jest właściwie odcięty od świata. Torrance przyjął tą fuchę z jednego powodu: ma nadzieję, że cisza, spokój i izolacja pozwoli mu skupić się na tworzeniu swojego literackiego dzieła. Jednak ciągła samotność i izolacja ma bardzo zły wpływ na pisarza. Jack zaczyna widywać różne nieistniejące już duchy byłych mieszkańców hotelu, w tym morderce swojej rodziny. Widma budzą w bohaterze paranoję i z dnia na dzień opętują go. Tymczasem jego syn Danny również widzi duchy zamieszkujące hotel. Jednak najczęściej są to dwie dziewczynki (córki zamordowane przez swojego ojca). Danny ma w sobie pewien dar - telepatię, podobnie jak tutejszy kucharz Dick Halloran. Starają się oni zrobić wszystko aby uratować siebie jak i żonę Jacka przed nim samym.

Pominąłem bardzo dużo elementów w filmie, ponieważ film jest dosyć długi i akcja dość długo się rozkręca. Jeśli chodzi o książkę Kinga a ekranizację: reżyser dosyć obficie pozmieniał zarys fabuły w stosunku do dzieła Kinga, ponadto ograniczył w filmie liczbę umiejętności i zjawisk nadprzyrodzonych, zredukował również wątek historii hotelu i skoncentrował się generalnie na losach bohaterów. Mimo wielu nieodtworzonych scen z książki film pełen jest zagadek i możliwych interpretacji. Jak dla mnie film jak na tamte czasy prezentuje się wyśmienicie. Nie oceniam go porównując do horrorów typu "Obecność", ponieważ między tymi filmami jest ponad 30 lat różnicy. Staram się go ocenić patrząc na starość filmu, grę aktorską, możliwości reżysera i ekipy filmowej, oraz klimat jaki panował w filmie. Daję wysoką ocenę, ponieważ film jak na swój wiek jest niemal doskonały.

Hostel III

Ocena: 3/5


Ze wszystkich 3 części tej krwawej łaźni ta część, jeśli chodzi o fabułę jest najlepsza i najsensowniejsza. Reżyserem filmu jest tym razem Scott Spiegel, a producentami Eli Roth oraz Quentin Tarantino. Film miał swoją premierę 23 grudnia 2011 roku. Ugrupowanie, torturujące, a następnie pozbawiające życia ludzi, Elitarni Łowcy postanowiło tym razem oceniać sposób obchodzenia się kata z uprowadzoną osobą obstawiając przy tym różne zakłady.

Film rozpoczyna się sceną, w której jeden z głównych bohaterów filmu - Carter, żegna się ze swoją żoną, gdyż wybiera się ze swoim kolegą na grę w golfa. Jednak "gra w golfa" była tylko przykrywką i przyjaciele udają się do Las Vegas aby razem z dwójką kolejnych przyjaciół wyprawić sobie wieczór kawalerski (Carter w przyszłym tygodniu ma się ożenić). Przyjaciele udają się do kasyna, w którym poznają dwie piękne kobiety. Dziewczyny proponują im zabawę i miłe spędzenie wieczoru kawalerskiego w ekskluzywnym hotelu na peryferiach miasta. Gdy taksówkarz ich dowozi we wskazane miejsce, okazuje się że hotel, wspomniany przez dziewczyny, z zewnątrz nie wygląda zachęcająco. Mimo to chłopaki wchodzą do budynku i idą długim, niezbyt zachęcającym korytarzem do samego jego końca, gdy nagle do Cartera dzwoni jego narzeczona Carter mówi, że wszystko jest w porządku i gdy kończy rozmowę orientuje się, że jego koledzy zostawili go i poszli sobie dalej. Chwilę później nakładają mu oni wór na głowę, przytwierdzają do wózka inwalidzkiego i wwożą do prawdziwego "burdelu". Tam mężczyźni zabawiają się z dziewczynami (między innymi z tymi dwiema, które poznali w kasynie) i rano gdy jest już po wszystkim zauważają że jeden z nich - Mike zniknął. Kilka scen później pokazane jest jak Mike zostaję wprowadzony do sali tortur, którą obserwują ludzi z zewnątrz. Do sali wchodzi egzekutor który chwilę później ścina mu z twarzy całą skórę skalpelem. Tymczasem pozostała trójka przyjaciół zaczyna się niepokoić i wyruszają pod adres zamieszkania jednej z dziewczyn z poznanych w kasynie dziewczyn.

Na tle pozostałych "Hosteli" ten wydawał mi się najbardziej sensowny. Ilość krwi w nim jest właściwie nieograniczona, fabuła dobrze skonstruowana, lecz oczywiście twórcy przegięli z niektórymi scenami dlatego też daję temu filmowi przeciętną ocenę.

Niepokonany

Ocena 3,5/5


Film ten jest raczej mało znany. Większą popularnością cieszą się jego dwie kontynuacje. Reżyserem filmu jest Walter Hill, a jego premiera miała miejsce 23 sierpnia 2002 roku. Chciałbym dodać w razie wątpliwości, że są różne oryginalne tytuły filmu i są one różnorako tłumaczone np. Champion, Undisputed no i spolszczenie, czyli "Niepokonany" chociaż oba tytuły filmu nie mają nic z tym wspólnego. Jednak to tylko taka ciekawostka. Film opowiada o walkach więziennych w USA.

Do więzienia o zaostrzonym rygorze trafia mistrz świata wagi ciężkiej George "Iceman" Chambers. Został on niesłusznie oskarżony o zgwałcenie bezbronnej kobiety. Podczas pobytu w więzieniu dowiaduje się o tamtejszym Czempionie w walkach bokserskich. Jest on tzw. guru wszystkich przestępców przebywających w tym więzieniu. Chambers postanawia zrobić wszystko, aby wydostać się z więzienia i na nowo się wzbogacić, odzyskać fanów i ponownie wrócić na ring. Jednak jeśli chce stamtąd wyjść musi stanąć do walki właśnie z tamtejszym mistrzem - Monroe Hutchenem. W rolę tego przestępcy wcielił się Wesley Snipes. Iceman zaczyna przyporządkowywać sobie w więzieniu wszystko: zaczyna władać ludźmi, być nieposłusznym wobec służby więziennej, upokarzać oraz bić tutejszych więźniów. A wszystko po to, żeby sprowokować mistrza.

Jak dla mnie film był przeciętny. Zdecydowanie bardziej wolę jego dwie kontynuacje a do tej części rzadko wracam. Mimo to film doskonale pokazuje co jest w stanie zrobić człowiek, który walczy o wolność.

Władca Pierścieni: Drużyna Pierścienia

Ocena 5/5


Tą ekranizację słynnej powieści zna chyba każdy bardzo dobrze. Film dostał bodajże 7 nominacji do Oscarów. Zapoczątkował również falę kolejnych ekranizacji dziejących się w owych (nieistniejących) czasach, m.in. Hobbita czy kolejne części Władcy Pierścieni. Film jest dosyć stary, ponieważ miał swoją premierę 19 grudnia 2001 roku, mimo to i tak dalej cieszy się wielką popularnością wśród młodych jak i starszych ludzi. Reżyserem jest Peter Jackson. Warto również dodać, że film powstał w dwóch wersjach:
- podstawowej (kinowej) trwającej 178 minut,
- rozszerzonej trwającej 208 minut.
Film jak już napisałem powstał na kanwie książki "Władca Pierścieni: Bractwo Pierścienia". W filmie występuje wiele różnych istot. Są to między innymi: elfy, krasnoludy, niziołki, ludzi czy orkowie. Akcja filmu obraca się wokół jednego - Pierścienia. Siły zła chcą go odzyskać aby ich wielki przywódca Sauron odzyskał cielesną postać i zniszczył wszystko co piękne na świecie, natomiast dobro za wszelką cenę chce zniszczyć Pierścień aby wyzbyć się wszelkiego zła żyjącego na świecie.

Do niewielkiej wioski Hobbitów o nazwie Shire przyjeżdża Gandalf: potężny czarodziej przyjaciel tamtejszych mieszkańców. Spotyka się on z Frodem i jadąc wozem opowiadają sobie różne historie i ogólnie dyskutują o wszystkim. Wizyta czarodzieja w wiosce spowodowana jest 111 urodzinami swojego przyjaciela Bilbo Baggins'a, który jak na swój wiek wygląda ciągle młodo. W Wiosce trwają oczywiście przygotowania do świętowania tego wydarzenia. Gandalf dojeżdża do swojego przyjaciela, wita się z nim, rozmawiają, itp. Tak jak to zazwyczaj robią przyjaciele podczas długiego niespotykania się z sobą.Wkrótce później odbywa się impreza, na której wszyscy się świetnie bawią. Jakiś czas później (pomijam szczegóły ze święta bo zbyt dużo pisania wybaczcie :() Bilbo wygłasza przemówienie i chwilę później z niewyjaśnionych przyczyn znika, rozpływa się w powietrzu. Gandalf udał się natychmiast do domu Bilba, gdyż wiedział co niziołek posiada. Wchodząc do hobbitonu Bilbo zadowolony z "niespodzianki" spotyka na swojej drodze Gandalfa, który potępił jego zachowanie i oznajmił mu, że wie jaki przedmiot sprawił to, że Hobbit potrafił zniknąć bez śladu. Był to Pierścień, od którego wszystko później będzie zależeć, przez który zginie później tysiące elfów, ludzi i innych istot, który napawa wszystkie osoby będące w jego pobliżu takim złem i taką rządzą władzy, że wszyscy będą chcieli go mieć. W ten oto sposób rozpocznie się wielka wojna między dobrem, a złem.

Więcej o tym filmie właściwie nie mam po co pisać, gdyż właściwie każdy dobrze go zna. Dodam tylko że jest bardzo klimatyczny, rasy istot są bardzo dobrze odzwierciedlone, piękne krajobrazy, ciągła akcja, walka z różnymi stworami (trolle, Balrog no i oczywiście orkowie). Był to mój pierwszy chyba film, który non stop oglądałem i dotychczas mi się nie znudził. Dla tych, którzy ewentualnie go nie widzieli: lepiej zróbcie to czym prędzej :)

Uprowadzona 3

Ocena 4/5



Ostatnia część słynnej trylogii filmowej miała swoją premierę 16 grudnia 2014 roku. W Polsce jednak na ekranach kin pojawił się 9 stycznia 2015 roku, stąd ta data na dole plakatu promującego film. Reżyserem jest Oliver Megaton. W filmie tym razem żadna z osób bliskich słynnego Bryana Millsa nie zostaje porwana, jednak jego żona Lenore zostaje zabita, a on oskarżony o jej morderstwo.

Kim (córka Bryana Millsa) ma niedługo urodziny. Jest już dorosła i mieszka ze swoim chłopakiem. Robiąc test ciążowy okazuje się że jest w ciąży. Chwilę później przyjeżdża do niej jej ojciec z wielkim pluszowym misiem z okazji urodzin oraz szampanem. Kim będąc rozkojarzoną poprzez niespodziewaną ciążę niechętnie przyjmuje prezent, a właściwie to go nie przyjmuje. Bryan oczywiście na wesoło, żeby nie psuć dnia swojej córce mówi że zabierze pluszaka i wymieni go na coś lepszego. Kontaktuje się następnie z żoną, która mówi, że przyjedzie do niego porozmawiać. Tak też się dzieje. Kim przyjeżdża do byłego męża i zwierza mu się z jej problemów z jej nowym współmałżonkiem Stuartem. Mówi mu, że nic do niego nie czuje, chociaż on się o nią stara i robi wszystko, żeby była szczęśliwa. Po nieudanym pocałunku między Bryanem, a Kim oświadcza on, że nie może nic mieszać w jej rodzinie i nie chce aby do niczego między nią a nim dochodziło. Kim okazuje zrozumienie i wyjeżdża. Kolejnego wieczoru do Bryana przyjeżdża nowy mąż Kim - Stuart. Rozmawia on z Bryanem na temat Kim i prosi go aby ten nie utrzymywał z nią żadnego kontaktu, nie odzywał się do niej, nie dzwonił, itp. Ma mu to pomóc w odnowieniu relacji z żoną. Bryan, co prawda niechętnie, ale zgadza się. W kolejnej ważnej scenie w filmie Bryan dostaje smsa od Kim z prośbą, aby ten kupił jej pączki w piekarni i żeby jeszcze raz u niego w domu porozmawiali. Bryan podejrzewając coś idzie do piekarni a gdy wraca znajduje żonę z poderżniętym gardłem na swoim łóżku. Rozżalony dzwoni na policję, a gdy ci przyjeżdżają oskarżają go o zabójstwo jego własnej żony i chcą go aresztować. Wyrywa się on im jednak i ucieka. Po zgubieniu pierwszej fali pościgu znajduje budkę telefoniczną i dzwoni do swojej córki. Przekazuje jej smutne doniesienia, a następnie rozłącza się i rozpoczyna własne śledztwo. Musi dorwać zabójców jego żony i udowodnić swoją niewinność policji.

Jak dla mnie film, jeśli chodzi o akcję jest bardzo przyzwoity. Zdziwiło mnie jednak (jeśli mogę to tak nazwać), że film, mimo że nie ma w nim żadnej uprowadzonej osoby nosi taki tytuł (może nie licząc ostatnich momentów filmu). Jednak mimo wszystko film mi się podobał.

Anioły i Demony

Ocena: 4,5/5


Film został nakręcony na podstawie powieści Dana Browna przez Rona Howarda. W główną rolę w filmie (Roberta Langdona) wcielił się Tom Hanks. Premiera filmu odbyła się 13 maja 2009 roku. Jest to bardzo dobry film, zawierający wiele bardzo ciekawych elementów, m.in. historii, których na pewno nie uczą w szkołach. Wiele można się również nauczyć o Rzymie i Stolicy Apostolskiej. Warto również dodać, że wydarzenia w filmie dzieją się od UMOWNEGO pogrzebu Jana Pawła II do wyboru kolejnego papieża. Akcja w filmie trzyma widza non stop w napięciu a na końcu filmu następuje nieoczekiwany zwrot akcji.

Film rozpoczyna się w Watykanie, a konkretnie w jego podziemiach gdzie trwają eksperymenty nad siłą antymaterii. Wkrótce później do laboratorium dostaje się intruz, który zabija twórcę-księdza "Boskiej Cząstki" i zabiera jedną z kilku próbek tej substancji. Jak się później okazuje wybuch takiej próbki jest porównywalny z wybuchem jądrowym. Tymczasem do profesora Roberta Langdona przybywa agent z Watykanu, który prosi go o pomoc w odszyfrowaniu tajemniczego symbolu, którym został naznaczony zabity ksiądz. Langdon zgadza się się i tłumaczy agentowi że ten symbol to ambigram Illuminati. Po dotarciu do Rzymu Robert poznaję tam adoptowaną córkę ofiary Vittorię Vetre i razem z nią udaję się do Watykanu aby rozpocząć śledztwo i odnaleźć sprawcę morderstwa oraz zaginioną cząstkę. W Watykanie trwa tymczasem konklawe. Robert wraz z Vittorią dowiadują się również, że wybuch tej cząstki może być tak drastyczny, że niemal pół Rzymu, w tym cały Watykan, zniknie bez śladu z powierzchni Ziemi. Na odnalezienie antymaterii mają niewiele ponad 4 godziny.Dodatkowo, muszą również odnaleźć 4 preferiti, którzy również zostali uprowadzeni przez zabójcę przybranego ojca Vittorii. Porywacz ma zamiar pozbawiać życia 4 kardynałów co godzinę od 20:00 aż do 24:00 co godzinę, gdzie finalnie ma się to również zakończyć eksplozją antymaterii. Robert, Vittoria oraz cała policja watykańska wyruszają zaszyfrowanym tropem porywacza aby go ujarzmić i odnaleźć zaginioną cząstkę oraz uprowadzonych księży.

Film jest bardzo długi a jego scenariusz bardzo skomplikowany, podobnie jak książka, widz musi się nieraz długo nagłowić aby zrozumieć o co chodziło w danych momentach filmu, a szczególnie w jego ostatnich minutach. Nie ma sensu abym tłumaczył tutaj o co chodzi w filmie, ponieważ zabrałbym wtedy całą frajdę z oglądania go. A więc obejrzyjcie i sami spróbujcie go zrozumieć. Na koniec dodam również (dla takowej podpowiedzi), że ogromną rolę w filmie odgrywa kamerling, trzeba go tylko wyraźnie słuchać. Powodzenia! :)

Uprowadzona 2

Ocena 5/5




Reżyserem filmu jest tym razem Olivier Megaton.Premiera filmu miała miejsce 5 października 2012 roku. Akcja odbywa się w Stambule gdzie słynny Bryan Mills wyjechał wraz z byłą żoną i córką na szkolenie. W rolę Bryana również wcielił się Liam Neeson. Ta część filmowej trylogii (według mnie) jest chyba najlepsza. Film trzyma widza w stałym napięciu.

Na początku filmu jest pokazana krótka scena, w której uczestniczą bliscy i krewni ofiar gangsterów zabitych przez Millsa w poprzedniej części "Uprowadzonej". Stoją oni pogrążeni w ciszy i rozpaczy podczas pogrzebu ich zabitych krewnych. Ich przywódca, podnosząc ich na duchu, przysięga, że dorwie winowajce i całą jego rodzinę, i sprowadzi ich w to miejsce aby tu dokonać na nich egzekucji. Tymczasem Bryan ma zamiar uczyć swoją córkę do egzaminu na prawo jazdy, lecz dowiaduje się od jego byłej żony Lenore, że Kim ma chłopaka i właśnie u niego jest. Bryan, pomimo że jego eksżona nie podała mu adresu zamieszkania chłopaka, odnajduje jego dom. Chłopak Kim jest miły i sympatyczny lecz Mills i tak podchodzi do niego ostrożnie i nieufnie. Praktycznie słowem się do niego nie odezwał tylko wziął córkę i wyszedł aby uczyć ją jeździć. Wkrótce później Bryan musi wyjechać do Stambułu i chciałby zabrać tam ze sobą Kim i Lenore. Dziewczyny mówią że dadzą mu znać. Były agent CIA kilka dni później jedzie na lotnisko aby wylecieć do Stambułu lecz jego żona i córka nie przychodzą, dlatego też leci sam. Na miejscu okazuje się, że dziewczyny poleciały jednak, ale chciały mu zrobić niespodziankę. Bryan melduje rodzinę w hotelu w centrum Stambułu i chce zabrać całą ich trójkę wieczorem na obiad. Kim wieczorem już przed samym wyjazdem postanawia, że nie będzie uczestniczyć w obiedzie z ojcem i matką tylko pójdzie sobie na basen bo ma ochotę się zrelaksować. Rodzice jej zgadzają się i wyruszają razem z szoferem na podróż po Stambule. Po drodze Bryan zauważa, że śledzi ich samochód, więc nakazuje szoferowi aby zaczął manewrować między uliczkami, a żonę instruuje co ma zaraz zrobić aby bezpiecznie wyjść z opresji. Chwilę później rozpoczął się pościg za żoną Bryana i nim samym. Lenore uciekała halą targową i uliczkami w Stambule, natomiast Bryan, po tym jak wygonił szofera z auta uciekał nim przed oprawcami. Mimo dobrych manewrów i doskonałych umiejętności aktora zostaje on wraz z żoną złapany i uprowadzony. Przed ich porwaniem zdołał on zadzwonić do swojej córki i wydał jej instrukcje, które pomogę jej ich obu znaleźć. Będąc w furgonetce porywaczy, Mills (z workiem na głowie) zapamiętuje wszystkie odgłosy otoczenia, które mają mu pomóc później w odnalezieniu kryjówki opresorów.

Film moim zdaniem jest bardzo dobry i naprawdę wart obejrzenia. Jest w nim dużo strzelaniny i kilka scen walki. Dla osób, które lubią tego typu filmy, polecam właśnie ten.